La Ronda de Boltaña en Gascon

Miraz iste blog ye de Joan un becin de l'atri coté da muga http://loblogdeujoan.blogspot.com/ .

____________________________________

"Baxando ta escuela" en Gascon

-----------------------------------

Tà Boltanha que'm cau baishar

de Silves tà estudiar,
Eth maitin comença dejà a’s desvelar
En tot hent trucs dab eths pès
Que sautarèi de tres en tres,
Eth topin que’m hè comptar de revèrs.
Deguens era saca qu'i pòrti libes,
E qu’èi metut deguens eth sarron
Eth minjar qu’en casa e’m hèn.
Era gramatica e era istòria,

geografia e religion,
Paginas vielhas, bé lordas (cascantas) son!
Que neva! Que neva!

Era cara que’m gela!
Viste! viste!

Que'ns cau plegar,
lèu lèu tà Boltanha
eth mèste que s’enmaleish contra nos,
Que’s hica arraujós

e que’ns tracta de sanglaròts.
Dus còps sus eths dits

que m’a trucat era paumeta dab era regla
Per’mor qu’èi parlat ena lengua

pròpia deth men parçan.
Davant eths mens amics

qui parlan castelhan,
Deras antigas paraulas

que'm hèn envergonhar.
Era nharga que m’an hèit,

que non èi estudiat hèra de temps,

Pr’amor mon pair que m’envia

tà péisher eras aulhas ;
Ena cosina escura,

dab eths gats dessús,
Non m’i pòdi pas concentrar.
Quan e s’acaba era classa,

eth dinnar que’ns minjam,
Ath entorn dera taula deth vielh professor.
En cauhatge que crama

era lenha qui èi portat,
Tostadas, eras tortetas

que saben hèra mes bonas.
De vrèspe en tot tornar,

près deth Ara
que’m cau passar

peth pont qui’m mia tà casa,
Eth camin que’m cau pujar

e que començi a espaurí’m
Que i vau en tot cantar,

eras broishas que se’n anaràn.
En eths uelhs dera mia mair,

era tristessa qu'i crei véder,
Mila mauparats pensa que’m posquan escàder.
A mon pair uei que’u me cau ajudar,
Lèu que serà era òra de sopar.
Ena olha que boreish era sopa

qui prepara dab amor
Mair qu’ac hè tot tà que'm sepa mes bon,
Ja en lheit, quan m’endormi,

qu'escoti en sauneis eth cantar

d’aqueth pòth qui’m va desvelhar.

______________________________

"Baxando ta escuela " en Fabla

-----------------------------------------

Ta Boltaña he de baxar

dende Silbes a estudiar,

o maitin prenzipia ya a dispertar.

Dando trucos con o piet,

blincaré de tres en tres,

o tozuelo me fa cuentas d´o rebés.

O morral ye plen de libros

y ficau en o pochón

o recau qu´en casa nuestra me dán.

A gramatica y a istoria

cheografia u relixión,

biellas paxinas ¡Que emporcadas ban!

¡Que nieba, que nieba,

a cara se me chela!

¡Ascape, ascape,

tenemos que plegar!

luego ta Boltaña

o maistro mos carraña,

se torna prou furo

y mos clama "chabalins".

Dos bezes en os didos

m´ha trucau a palmeta

por charrar en a fabla

que ye d´o mio lugar.

Debán d´os mios amigos

que charran castellano

d´as antigas parolas

m´en fan abergoñar.

A burla m´han feito

no he estudiau muito tiempo

pos mi pai me manda

as güellas paxentar;

a fosca cozina

con os mixins denzima,

me ye imposible

poder-me conzentrar.

En rematar a clase

a brenda mos minchamos,

arredol d´a gran mesa

d´o biello profesor.

En a estufa se creman

os leños que he trayiu,

rustidas as tortetas

sapen muito millor.

De tardada y al tornar

chunto a l¨Ara he de pasar

por o puen que m´endreza ta o lugar.

O camín he de puyar,

me prenzipio a xorrontar,

boi cantando y as bruxas s én iran.

En os güellos de mi mai

a tristura creigo bier

mil periglos piensa puedo correr.

A mi pai en o treballo

güei le tiengo que aduyar

luego plega ña ora d´ir a zenar

En a olla bulle a sopa

que acotrazia con amor

mai en fa que tot me sepa millor.

Ya en o leito cuan m´aduermo siento

en suenios o cantar

d´ixe gallo que me ba a dispertar.